biedota w słowniku polski

  • biedota

    Znaczenia i definicje "biedota"

    • ogół ludzi biednych, bez środków do życia
      Hrabiego stać było na wielki gest: wybudował szpital dla biedoty, czym zyskał sympatię córki księcia.
    • pot. osoba bez środków do życia, t. człowiek, który budzi współczucie
    • noun
      człowiek, który ma mało, jest biedny
      Ten stary basen okazał się rajem dla biedot.
      Henryko, nie zadawaj się z biedotą, pannie z wysokiego rodu to nie przystoi.
      Nie proś go o pożyczkę, nawet tak małą - to jest biedota, został sam z trójką dzieci, co da im do jedzenia, jeśli tobie pomoże.
    • noun
      człowiek nieszczęśliwy, biedak
      Spójrzcie na tę biedotę, nie dość, że wjechała w najgorsze błoto w okolicy, to jeszcze utopiła w nim swój telefon.
      Oj, ty moja biedoto, ty faktycznie masz dzisiaj pecha.
    • noun
      ludzie ubodzy, biedni, bez środków do życia
      Favele to osiedla biedoty.

    Synonimy słowa "biedota" w słowniku polski

    biedny, ubogi, biedak to najpopularniejsze synonimy "biedota" w tezaurusie polski.

    Gramatyka i deklinacja biedota

    • biedota f ;; declension of biedota
      singular
      nominative biedota
      genitive biedoty
      dative biedocie
      accusative biedotę
      instrumental biedotą
      locative biedocie
      vocative biedoto

Przykładowe zdania z " biedota "

Dostępne tłumaczenia

Autorzy