wybaczyć w słowniku polski

  • wybaczyć

    Znaczenia i definicje "wybaczyć"

    • aspekt dokonany od wybaczaćKategoria:Zerwane miękkie przekierowania
    • aspekt dokonany od wybaczać
    • aspekt dokonany od: wybaczaćKategoria:Zerwane miękkie przekierowania
      Nigdy nie wybaczę Anicie tych wszystkich ludzi, którzy przez nią płakali, łącznie z moją mamą.

    Synonimy słowa "wybaczyć" w słowniku polski

    darować, przebaczyć, odpuścić to najpopularniejsze synonimy "wybaczyć" w tezaurusie polski.

    Antonimy słowa "wybaczyć" w słowniku polski

    pomścić się, zemścić się, pomścić to najlepsze antonimy "wybaczyć" w tezaurusie polski.

    Gramatyka i deklinacja wybaczyć

    • zob.  zobacz: wybaczać
    • wybaczyć pf (imperfective wybaczać) ;; Conjugation of wybaczyć pf
      singular plural
      person m f n m pers m anim, m inan, n, f
      infinitive wybaczyć
      future tense 1st wybaczę wybaczymy
      2nd wybaczysz wybaczycie
      3rd wybaczy wybaczą
      past tense 1st wybaczyłem wybaczyłam wybaczyliśmy wybaczyłyśmy
      2nd wybaczyłeś wybaczyłaś wybaczyliście wybaczyłyście
      3rd wybaczył wybaczyła wybaczyło wybaczyli wybaczyły
      conditional 1st wybaczyłbym wybaczyłabym wybaczylibyśmy wybaczyłybyśmy
      2nd wybaczyłbyś wybaczyłabyś wybaczylibyście wybaczyłybyście
      3rd wybaczyłby wybaczyłaby wybaczyłoby wybaczyliby wybaczyłyby
      imperative 1st niech wybaczę wybaczmy
      2nd wybacz wybaczcie
      3rd niech wybaczy niech wybaczą
      anterior adverbial participle wybaczywszy
      impersonal past wybaczono
      verbal noun wybaczenie

Przykładowe zdania z " wybaczyć "

Dostępne tłumaczenia

Autorzy