bisurmanić w słowniku polski

bisurmanić

Znaczenia i definicje "bisurmanić"

daw. nawracać na wiarę mahometańską; turczyć
daw. wieść hulaszcze życie
daw. psocić

Młodzi bisurmanili się, urządzali psie figle, starsi pili alkohol, urządzali burdy.
daw. przyjmować islam;

Innym słowem oznaczającym "bisurmanić" w tezaurusie polski jest turczyć się .

Conjugation of bisurmanić pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		bisurmanić
future tense	1st	bisurmanię			bisurmanimy
	2nd	bisurmanisz			bisurmanicie
	3rd	bisurmani			bisurmanią
	impersonal	bisurmani się
past tense	1st	bisurmaniłem	bisurmaniłam		bisurmaniliśmy	bisurmaniłyśmy
	2nd	bisurmaniłeś	bisurmaniłaś		bisurmaniliście	bisurmaniłyście
	3rd	bisurmanił	bisurmaniła	bisurmaniło	bisurmanili	bisurmaniły
	impersonal	bisurmaniono
conditional	1st	bisurmaniłbym	bisurmaniłabym		bisurmanilibyśmy	bisurmaniłybyśmy
	2nd	bisurmaniłbyś	bisurmaniłabyś		bisurmanilibyście	bisurmaniłybyście
	3rd	bisurmaniłby	bisurmaniłaby	bisurmaniłoby	bisurmaniliby	bisurmaniłyby
	impersonal	bisurmaniono by
imperative	1st	niech bisurmanię			bisurmańmy
	2nd	bisurmań			bisurmańcie
	3rd	niech bisurmani			niech bisurmanią
passive adjectival participle		bisurmaniony	bisurmaniona	bisurmanione	bisurmanieni	bisurmanione
anterior adverbial participle		bisurmaniwszy
verbal noun		bisurmanienie