ignorować w słowniku polski

  • ignorować

    Znaczenia i definicje "ignorować"

    • pomijać, nie zwracać uwagi
      Ignorujemy tych, którzy sobie na to zasłużyli.
    • nie zwracać uwagi na siebie nawzajem
    • verb
      nie zwracać na kogoś lub coś uwagi
      Grzesiek długo ignorował Kaśkę, chociaż ona zabiegała o jego względy.

    Synonimy słowa "ignorować" w słowniku polski

    zaniedbywać, lekceważyć, bimbać to najpopularniejsze synonimy "ignorować" w tezaurusie polski.

    Antonimy słowa "ignorować" w słowniku polski

    interesować się jest antonimem "ignorować" w tezaurusie polski.

    Gramatyka i deklinacja ignorować

    • (Verb)   Conjugation of ignorować   imperf  
          singular plural
      pers. m. f. n. personal m. f. / n. / non-personal m.
      infinitive   ignorować
      present tense 1st ignoruję ignorujemy
      2nd ignorujesz ignorujecie
      3rd ignoruje ignorują
      past tense 1st ignorowałem ignorowałam ignorowaliśmy ignorowałyśmy
      2nd ignorowałeś ignorowałaś ignorowaliście ignorowałyście
      3rd ignorował ignorowała ignorowało ignorowali ignorowały
      future tense 1st będę ignorował1 będę ignorowała1 będziemy ignorowali1 będziemy ignorowały1
      2nd będziesz ignorował1 będziesz ignorowała1 będziecie ignorowali1 będziecie ignorowały1
      3rd będzie ignorował1 będzie ignorowała1 będzie ignorowało1 będą ignorowali1 będą ignorowały1
      conditional 1st ignorowałbym ignorowałabym ignorowalibyśmy ignorowałybyśmy
      2nd ignorowałbyś ignorowałabyś ignorowalibyście ignorowałybyście
      3rd ignorowałby ignorowałaby ignorowałoby ignorowaliby ignorowałyby
      imperative 1st ignorujmy
      2nd ignoruj ignorujcie
      3rd niech ignoruje niech ignorują
      active adjectival participle   ignorujący ignorująca ignorujące ignorujący ignorujące
      passive adjectival participle ignorowany ignorowana ignorowane ignorowani ignorowane
      present adverbial participle   ignorując
      impersonal past ignorowano
      verbal noun ignorowanie
      1   or: będę ignorować, będziesz ignorować etc.
    • ignor|ować, redirect Szablon:koniugacjaPL, aspekt dokonany zignorować
    • ignorować   imperf ( perfective zignorować)
    • ignorować impf (perfective zignorować) ;; Conjugation of ignorować impf
      singular plural
      person m f n m pers m anim, m inan, f, n
      infinitive ignorować
      present tense 1st ignoruję ignorujemy
      2nd ignorujesz ignorujecie
      3rd ignoruje ignorują
      past tense 1st ignorowałem ignorowałam ignorowaliśmy ignorowałyśmy
      2nd ignorowałeś ignorowałaś ignorowaliście ignorowałyście
      3rd ignorował ignorowała ignorowało ignorowali ignorowały
      future tense 1st będę ignorował1 będę ignorowała1 będziemy ignorowali1 będziemy ignorowały1
      2nd będziesz ignorował1 będziesz ignorowała1 będziecie ignorowali1 będziecie ignorowały1
      3rd będzie ignorował1 będzie ignorowała1 będzie ignorowało1 będą ignorowali1 będą ignorowały1
      conditional 1st ignorowałbym ignorowałabym ignorowalibyśmy ignorowałybyśmy
      2nd ignorowałbyś ignorowałabyś ignorowalibyście ignorowałybyście
      3rd ignorowałby ignorowałaby ignorowałoby ignorowaliby ignorowałyby
      imperative 1st ignorujmy
      2nd ignoruj ignorujcie
      3rd niech ignoruje niech ignorują
      active adjectival participle ignorujący ignorująca ignorujące ignorujący ignorujące
      passive adjectival participle ignorowany ignorowana ignorowane ignorowani ignorowane
      contemporary adverbial participle ignorując
      impersonal past ignorowano
      verbal noun ignorowanie
      1 or: będę ignorować, będziesz ignorować etc.
      hsb:ignorować chr:ignorować

Przykładowe zdania z " ignorować "